Koncert Inauguracyjny

Opis wydarzenia:

Inauguracja Roku Akademickiego 2018/2019 Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Pruszczu Gdańskim

Wykonawcy:
Orkiestra Kameralna Akademii Muzycznej w Gdańsku
Andrzej Kacprzak – solista, dyrygent, kierownictwo muzyczne
Realizacja B.C.: Jakub Grzelachowski – wiolonczela, Witosława Frankowska – klawesyn

Program:
A. Vivaldi – Cztery pory roku op. 8

Organizatorzy:
Uniwersytet Trzeciego Wieku w Pruszczu Gdańskim
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku

Patronat:
Burmistrz Miasta Pruszcz Gdański
Starosta Powiatu Gdańskiego

Miejsce:
Sala Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 1 w Pruszczu Gdańskim (ul. Niemcewicza 1)

***

Andrzej Kacprzak – doktor habilitowany, profesor nadzwyczajny Akademii Muzycznej w Gdańsku, nauczyciel dyplomowany Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej w Gdańsku.

Na przestrzeni ponad dwudziestu lat działalności pedagogicznej, wykształcił ponad 50 absolwentów, laureatów ponad 150 konkursów muzycznych. Wykładowca kursów muzycznych w Bałoszycach, Kudowie Zdroju, Vught (Holandia), Kłaninie.

Od wielu lat propagator polskiej muzyki. Ma na swym koncie publikacje: „Wielokierunkowość polskiej muzyki skrzypcowej XX wieku” (2008), „Roman Maciejewski – kompozytor oryginalny i nieznany. Studium twórczości skrzypcowej” (2011).

Współpracując w wydawnictwem muzycznym „Eufonium”, opracował i wydał wiele publikacji nutowychmuzyki polskiej, m.in.: K. Mikuli, G. Friemana, M. Bergsona, Z. Noskowskiego, S. Taborowskiego, R. Statkowskiego, W. Żeleńskiego, A. Kątskiego.

Dokonał wielu nagrań płytowych m.in.: Archiwalne nagrania dla Polskiego Radia w Krakowie (1998), „Polska muzyka skrzypcowa” (2008), „Utwory skrzypcowe Romana Maciejewskiego” (2011), „Twórczość gdańskich kompozytorów” (2015), „Sturm und Drang” (2015), „Radosław Łuczkowski. Muzyka instrumentalna” (2015), „Baczewski Guza Copland” (2016).

Otrzymał wiele nagród i wyróżnień za działalność pedagogiczną, popularyzatorską i koncertową, m.in. Medal Komisji Edukacji Narodowej za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania (2009), Nagroda Indywidualna Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej za szczególny wkład w rozwój edukacji artystycznej w Polsce (2012), Nagroda Rektorska III stopnia Rektora Akademii Muzycznej w Gdańsku (2014, 2016), List Gratulacyjny Europejskiego Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego (2013), Medal Honorowy „Zasłużony dla kultury polskiej” (2014,2015), Brązowy Medal za Długoletnią Służbę (2017).

 

Akademicka Orkiestra Kameralna powstała w 1999 roku z inicjatywy ówczesnego Dziekana Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej w Gdańsku, prof. Krzysztofa Langmana, a w skład kilkunastoosobowego zespołu wchodzą najlepsi instrumentaliści Katedry Instrumentów Smyczkowych.

Początkowo orkiestra prowadzona była przez dyrygenta Jacka Rafała Delektę, następnie przez Andrzeja Kacprzaka i Pawła Kuklińskiego, zaś od kilkunastu lat funkcję koncertmistrza, dyrygenta i stałą opiekę merytoryczną sprawuje Andrzej Kacprzak.

Głównym założeniem sankcjonującym powstanie zespołu była potrzeba umożliwienia młodzieży akademickiej współpracy z najwybitniejszymi koncertmistrzami (prymariuszami) polskich zespołów kameralnych takich jak: Sinfonia Varsovia, Symfonietta Cracovia, Orkiestra Kameralna „Amadeus”, Concerto Avenna.

Na przestrzeni ostatnich kilku lat zespół pracował pod kierunkiem zarówno polskich, jak i zagranicznych artystów, wśród których należy wymienić takie osobowości muzyczne jak: Jan Stanienda, Robert Kabara, Wiesław Kwaśny, Marek Moś, Andrzej Mysiński, Adam Klocek, Andrzej Bauer, Thanos Adamopoulos (Belgia), Agnieszka Duczmal, Jonathan Sirs, Paul Esswood, Jean-Marc Fessard, Miloslav Gajdoš, Mieczysław Szlezer, Brigide Lang, Stefan Kamasa, Mirel Jankovici, Dominik Połoński, Sławomir Grenda, Łukasz Długosz, Giampiero Sobrino, Juri Gilbo, Claudio Desderi, Przemysław Stanisławski, a ostatnio także Sigiswald Kuijken, Tomasz Tomaszewski i Miloslav Jelínek.

Zespół koncertuje regularnie zarówno na sali koncertowej macierzystej uczelni, jak i na wielu innych scenach Pomorza.

SKŁAD ORKIESTRY:
Skrzypce I
dr hab. Andrzej Kacprzak – Raman Nichyparuk
Przemysław Czekaj – Maja Andrzejewska
Dominik Urbanowicz – Rafał Wiśniewski
Olga Nurkowska

Skrzypce II
Natalia Kasprzak – Magdalena Klauze
Weronika Kulczycka – Lara Lejderman
Aleksandra Abramowicz – Anna Janowicz

Altówki
Aleksandra Bogdanowicz – Anna Prusińska
Yuliya Schauchenka – Joanna Sadło
Emilia Miechowicz

Wiolonczele
Jakub Grzelachowski – Klaudia Naworska
Jagoda Przybylska – Anna Fender

Kontrabas
Marcin Jurgielewicz

 

O KOMPOZYTORZE
Antonio Vivaldi był jednym z najbardziej płodnych kompozytorów XVIII wieku. Jego włoska twórczość obejmuje ponad 500 koncertów, 86 sonat solowych i triowych, 46 oper i znaczną ilość innych kompozycji wokalnych. Święcenia kapłańskie przyjął w 1703 roku. Nazywany był „czerwonym księdzem” ze względu na rudy kolor włosów. Oprócz kapłaństwa poświęcił się także działalności artystycznej, stając się światowej sławy kompozytorem. Pełnił funkcję meastro di violino w jednym z żeńskich sierocińców w Wenecji – oratorium Pio O spedale della Pietà. Dla tej instytucji stworzył mnóstwo znaczących kompozycji: sonat i koncertów

Koleje kariery artystycznej Vivaldiego przebiegały różnie. Czasami chwalono go i doceniano jego wirtuozowskie umiejętności, niekiedy jednak krytyka była dla niego nieprzychylna, zachwycając się ówczesnymi małoletnimi geniuszami. Sztuka Vivaldiego umarła na pewien czas wraz z nim, prawdopodobnie dlatego, że większość jego współczesnych bardziej ceniła go jako skrzypka niż jako kompozytora. Dopiero w latach 20. XX wieku nazwisko kompozytora zostało ponownie odkryte. Od tamtej pory jego sława jako jednego z najlepszych włoskich twórców muzyki instrumentalnej nie gaśnie. Jeden z niemieckich podróżników powiedział po obejrzeniu opery Vivaldiego: „Nic podobnego nie powstało wcześniej. I najprawdopodobniej nigdy później nic równie wielkiego się nie pojawi”.

 

O UTWORACH
Cztery pory roku stanowią jedną trzecią zbioru dwunastu koncertów opublikowanych w 1725 roku jako op. 8 pod wspólnym tytułem Il Cimento dell’ Armonia e dell’ Inventione (Szczyt harmonii i inwencji). Stanowiły one przełom nie tylko w rozumieniu nowego sposobu opracowania treści pozamuzycznej, ale i w kontekście techniki wykonawczej – wymagają zarówno dużej sprawności lewej ręki, jak i szybkiego grania pasaży za pomocą smyczka. W oryginalnym zapisie każdy koncert poprzedzony jest sonetem, prawdopodobnie autorstwa samego Vivaldiego.

Pierwsza część Wiosna rozpoczyna się wersem „Wiosna nadchodzi”, po którym następuje świergot trojga skrzypiec solo na tle słów „wesołe ptaszęta pozdrawiają ją radosną pieśnią”, podczas gdy 39-taktowy fragment opisują słowa: „w kwiecistej dolinie drzewa potrząsają listowiem nad głową pasterza i śpiącego przy nim jego wiernego psa”.

Pierwsza część Lata przywołuje „żar słońca” aż do momentu, kiedy rozbrzmiewa ptasia pieśń: „słychać odgłosy kukułki, po których następuje słodka pieśń ptaków”. Finałowe Presto przywołuje odgłosy gradu podczas gwałtownej, letniej burzy.

Jesień charakteryzuje pełne barw, spokojne życie widziane jak gdyby oczami malarza. Początkowe Allegro przywołuje odgłosy wiejskich pieśni i tańców, Adagio molto ukazuje śpiących w wieczornym chłodzie wieśniaków, a finałowe Allegro przywołuje obraz łowczych gotowych o wschodzie słońca na polowanie.

Pierwsze takty Zimy wywołują skojarzenia z wirującymi płatkami śniegu, a senne Largo odmalowuje obraz ciepłego wnętrza, podczas gdy na zewnątrz szaleje nawałnica. Koncert kończy część, w której obrazowi spokojnego spaceru po skutej lodem tafli jeziora towarzyszą odgłosy wiatru, który „pomimo swojej zimnej pustki niesie również piękno”.